Blogi
Przez sztukę i wiarę - do ludzi
Halina Łabonarska
Aktorka
Obelisk w Bychlewie odsłonięty!
Poniedziałek, 30 września 2013 (12:01)Kilka dni temu byłam w Bychlewie na uroczystości odsłonięcia obelisku – miejsca pamięci narodowej poświęconego mieszkańcom Bychlewa zamordowanym przez niemieckich okupantów, oficerom pomordowanym w Katyniu, Charkowie, Miednoje, żołnierzom wyklętym, ofiarom katastrofy smoleńskiej.
Bychlew – nieduża miejscowość tuż przy Pabianicach. Wszystko odbyło się 22 września, w niedzielę, w świetlicy wiejskiej uroczysta Msza św. poprzedzona hymnem. Licznie zgromadzeni mieszkańcy, przedstawiciele władz Pabianic, pan sołtys z małżonką, dziecięcy chór, sztandary, odsłonięcie obelisku, poświęcenie go, zaciągnięcie warty honorowej, kwiaty, znicze, odśpiewanie „Roty”. Potem mój program artystyczny „Polsko, Ojczyzno moja”, a na koniec „biesiada ułańska” – czyli po prostu pyszny bigos! Dla wszystkich!
Widziałam wzruszenie wielu osób, widziałam, że są usatysfakcjonowani, że ta inicjatywa, płynąca z ich determinacji, stała się faktem. A to dzięki staraniom osób, które chciały w ten sposób zademonstrować swoją potrzebę społecznej jedności i odpowiedzialności za historię najbliższą swojej ziemi.
Wielki udział w tych uroczystościach miał pan inż. Piotr Kociołek – jeden z głównych organizatorów. Skromność, upór, determinacja i silna wiara, że to się uda i że pamięć o chwalebnej i trudnej historii będzie przekazana następnemu pokoleniu – to cechy pana Piotra i – myślę – wielu innych osób, które doprowadziły do tej uroczystości. Dzięki takiej wspólnocie można wiele osiągnąć i taki łańcuch ludzkich działań może zmieniać naszą rzeczywistość.
Byłam wzruszona i szczęśliwa, że mogłam być razem z mieszkańcami Bychlewa, których codzienność na pewno nie jest łatwa, ale ta uroczystość upewniła mnie, że nie ulegają destrukcji płynącej ze szczytów władzy. To dla mnie zaszczyt uścisnąć tyle dłoni. Słyszałam, że są wdzięczni, że mi dziękują – ale tak naprawdę to ja dziękuję za to wyróżnienie, że mogłam być razem z Wami.
I dziękuję Panu, panie Piotrze, za zaproszenie.